Dit weekend zat
weer bomvol activiteiten en is weer voorbij gevlogen.
Vrijdagmiddag
hadden de kleuterjuffen van Klapmuts een verrassings-afscheidsfeestje voor
Nathalie georganiseerd. Eén van de Belgische studentes die hier vandaag
vertrekt. De kleuterjuffen hier zijn echt wel een beetje gek, maar zorgen
altijd voor een vrolijk boeltje hier. Ze hadden allerlei hapjes, taart en
chipjes voorzien. Lekker smullen dus!
Afscheidsfeestje Nathalie
‘s Avonds zijn we
met al deze kleuterjuffen gaan dansen in ‘the club’. ’s Middags konden ze maar
niet zwijgen over het dansen en de club en … onze nieuwschierigheid werd
aangewakkerd. We hadden geen flauw idee waar we naar toe gingen :p Maar
verwachtten ons wel aan een ‘zwarte plek’, zoals ze dat hier noemen. Om half 9
pikte Verosca ons op om samen naar de andere 3 meisjes te rijden en van daaruit
naar ‘Bossa Nova’ te aan. Dit is een cafeetje op de grote baan van Paarl waar
in het weekend veel jonge mensen iets komen drinken. Toen we binnenkwamen en
Joselien vooraan in de rij liep, vroegen ze onze identiteitskaart. Ze geloofden
eerst niet dat wij al meerderjarig waren! Schande! Joselien stak het op haar
beugel en ging voortaan niet meer als eerste naar binnen. Daar hebben we nog
wat gepraat en gewacht op de andere juffen. Toen onze glaasjes leeg waren, was
het tijd voor de ‘echte clubs’. Enkele straten verder kwamen we aan bij ‘THE
FUNKY BUDDHA’. Als je als meisje voor 22u aankomt, moet je geen inkom betalen
en tussen 21u en 22u is het altijd happy hour. J
Toen we daar
binnenkwamen, was het even wennen. Het was een zeer gezellige club, maar de
mensen waren nogal opgekleed. De meisjes droegen korte kleedjes, hakken van wel
25 cm hoog… Daar stonden we met onze jeans, all stars of sandalen. Maar dit zou
de sfeer niet verpesten. De juffen zijn geweldig! Hoe we het ook draaien of
keren, de zwarte mensen hier hebben echt wel een ritmegevoel en kunnen shaken
en schudden met hun billen zoals geen ander het kan. ;-) Tegen 1u waren
Joselien en ik stikkapot (vooral ik). Elke dag liggen wij hier voor 22u in ons
bed en staan we op om 6u. We zijn het niet meer gewoon om uit te gaan (we
worden al wat ouder hé ;-)).
Zaterdagochtend
waren we op weg naar het grote Kaas & Wijnfestival. Onderweg kwamen we
bordjes tegen dat het voor vandaag uitverkocht was. Wij wisten helemaal niet
dat het zo iets groot was en dat het je op voorhand kaartjes moest kopen. Toch
wou Wilhelm nog eens proberen of we niet binnen geraakten op één of andere
manier of we ergens door een tent konden binnensluipen. Helaas, dit pakte niet.
Dus zijn we maar naar een andere wijnplaats getrokken en gingen we ’s avonds kaartjes
bestellen voor zondag.
Kijk hoe bruin ik al ben!
Onze zaterdag
hebben we dan doorgebracht op de wijnplaats ‘Spicey Route’. Hier waren we al
eens eerder met Anke haar gezin. Joselien en ik hebben ons geïnstalleerd in het
zonnetje en genoten van een heerlijke pizza, het lekkere weer en een frisse
cola. Tegen 17u is Anke ons daar weer komen ophalen. ’s Avonds hebben we met
zijn vieren een popcorn – filmavond gehouden. Best gezellig en precies zoals
een echt gezin. J De film ‘The perks of being a wildflower’
is een echte aanrader. Moeten jullie zeker ook eens bekijken. Tegen 23u kropen
we onder de wol.
Gisteren zijn we
met zijn vieren naar het wijnfestival getrokken. Anke en Wilhelm hadden daar
afgesproken met Kim (juffrouw Boishaai) en haar man. Joselien en ik hebben daar
een hele dag wat rondgetrokken, lekker gegeten (weer té veel), verschillende
soorten kazen en wijn geproefd, van het weer genoten,…
’s Avonds waren
we uitgenodigd met Cornel om met alle studenten bij haar te komen ‘braaien’,
omdat het het laatste weekend was dat we hier allemaal zijn. Maar daar geraken
was makkelijker gezegd dan gedaan. Tegen 19u werden we bij haar verwacht. Tegen
half 6 waren we thuis van het kaas & wijnfestival. Aangezien die
wijnplaatsen nogal stoffig en zanderig zijn, wou ik mijn voeten nog eens wassen
voor we naar Cornel gingen. Ik was net mijn voeten aan het afdrogen of ik hoorde
onze buurman buiten roepen: ‘Wilhelm, Wilhelm, julle moet kom kuier, ons het
nog brandewijn en hier is ’n klomp mense, kom gouw en vat die Belgiese studente
saam!’ En hupla, geen 3 seconden later stond de buurman in mijn kamer en pakte
mij mee. ‘Jy moet saam gaan!’ Ik werd als het ware ontvoerd door de buurman! Ik
heb nog geroepen naar Joselien, maar deze kon alleen maar lachen. Ik heb nog
geprobeerd terug naar binnen te gaan om schoenen aan te trekken toen Marius al
riep: ‘Maak nie saak nie, iedereen loop kaalvoet.’ Ook dat uitvlucht werkte dus
niet. Hij nam me mee naar de overkant van het straat en deed de deur van zijn
huis open en plots zag ik 10 paar ogen op mij gericht. ‘Hier is dan die
Belgiese studente’, zei Marius. ‘Euhm, hallo almal…’
Toen zette Marius
mij nog voor schut ook, plots riep hij: ‘Hoe kom jy het geen skoene aan, jy
voel jou hier baie thuis, watter mens kom nou kaalvoet???’ En toen schoten ze allemaal
in de lach. Wat een dolle pret met die Afrikaners hier! (Om even de situatie te
schetsen, het was 18u ’s avonds, ze waren al aan het ‘kuieren’ van om 10u ’s
morgens en ik denk dat je de lege flessen brandewijn niet meer op 1 hand kon
tellen… ;-) ) Maar al bij al was het daar nog best gezellig en werd ik al snel
vergezeld door Joselien, Anke en Wilhelm (allemaal mét schoenen). We zijn daar
een drietal kwartiertjes gebleven en dan was het tijd om naar Cornel te
vertrekken. Ook daar werden onze maagjes weer goed gevuld: kreeftjes als
voorgerecht, hoenerbraaie met aardappeltjes, rijst, pompoen, boontjes,… en als
dessert een heerlijke ‘pudding’. Moe en voldaan keerden we naar huis toe en
vielen onmiddellijk in slaap.
Vandaag is de
laatste stageweek begonnen. Het zal hier nu zeker snel voorbij gaan. Onze dagen
zijn nog gevuld met een aantal lessen, het dansproject, papieren invullen…
Woensdag is het geen school en dit weekend houden we een grote straatbraaie ter
ere van de verjaardag van Wilhelm, de buurman en buurvrouw en nog wat vrienden
van Wilhelm. We zijn benieuwd hoe het dan zal aflopen… ;-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten