vrijdag 3 mei 2013

Laatste stageweek


Kleine frustraties bij lessen wiskunde:
Maandag heb ik mijn laatste wiskundelessen over patronen gegeven. Dinsdag hebben de leerlingen grote toets hierover. Ik was erg nieuwsgierig naar de resultaten. Tijdens die laatste twee lessen geraakte ik wel een beetje gefrustreerd. Soms lijkt het of de kinderen gewoon echt geen moeite willen doen om na te denken. We waren al 5 lessen bezig met patronen en sommigen maakten steeds dezelfde fouten. Al had ik alles met handen en tanden uitgelegd en hadden we al 5 oefeningen op die manier opgelost. Ik probeer ook steeds meer om af te stappen van de klassikale manier van werken hier en de leerlingen alleen aan het werk te zetten. Zo weten zij ook of ze het zelf al kunnen en hebben ze een beter beeld van wat ze nog moeten oefeningen voor de toets. Na de klassikale verbetering had ik toch verwacht dat iedereen de juiste antwoorden ofwel zelf had ofwel had opgeschreven na de verbetering. Toen ik de werkboeken na keek bleek dat een 15-tal kinderen dat zelfs nog niet eens gedaan hebben.

Als je hier een maand stage geeft, verandert je mening over de leerkrachten wel helemaal en verstaan wij hun frustraties een pak beter. Je moet enorm veel geduld uitoefenen bij deze leerlingen. In het begin schrokken we er ook heel erg van als een leerkracht een kind eens een tik of klap gaf. En nu… hoe erg het ook is om het te zeggen, verstaan we dit nu beter en hebben we soms zelf al eens de neiging gehad om er hier eens eentje ‘vast te stekken’. Maar dit hebben we nog niet gedaan… Gelukkig! ;-)

Verbazende resultaten:
Maandagavond was ik dan ook een beetje ontgoocheld en een beetje gefrustreerd. Ik had zo mijn best gedaan om alles uit te leggen en te herhalen en herhalen en dan zag ik zulke werkboeken. MAAR! Dan kwam de toets dinsdag. Bij het verbeteren zag ik dat het goed was! De leerlingen hadden het wel degelijk begrepen, maar gaven mij dan in de les een andere indruk. Er waren nog maar 3 leerlingen die onder de helft hadden gescoord en 3 leerlingen hadden zelfs 20/20. Meneer Frans heeft ook de gewoonte de leerlingen een ‘stokkielekkie’ te geven vanaf 17 of meer op 20 en ja ja, ik mag er 15 uitdelen! 15/45 die 17 of meer hebben vind ik toch al een goede prestaties van zowel de leerlingen als mezelf. J De moeite is hier dan toch niet voor niks geweest.

Generale repetitie:
Dinsdagmiddag hebben we een generale repetitie gehouden van de dansshow. Dit was een zeer vermoeiende repetitie. We waren met een 150-tal leerlingen. We kregen ze eerst bijna niet stil. Gelukkig was mevrouw Williams er ook nog (zij komt elke dag kijken). We hebben dan wel even duidelijk gemaakt aan de leerlingen dat het niet fijn is om te ontdekken dat wij eerst 5 minuten mogen roepen om stilte en dat pas als die leerkracht dat vraag jullie echt stil zijn. En dan we elke dag speciaal voor hen blijven en dat we dat heel graag willen doen, maar dat we dan wel wat respect en medewerking terug mogen verwachten. Na dit klein ‘preekje’ waren ze toch wat rustiger en hebben we nog 1 keer alle dansjes achter elkaar kunnen doen. Donderdag is het de grote show! We zijn benieuwd!

Woensdag geen school: ‘Werkersdag’:
Deze week hadden we een verlofdagje midden in de week. Ook hier wordt ‘Dag van de Arbeid’ gevierd. Het weer zat mee, het was nog eens voor een laatste keer superwarm. Wel 28 graden. Hiervan hebben we geprofiteerd en hadden we ons geïnstalleerd in de tuin met een drankje en een boekje. Luilekker niks doen en genieten van Zuid-Afrika! Moet ook al eens kunnen. ;-) ’s Avonds zijn we met Anke, Wilhelm, Nikki, François en Marie (vriendin van Nikki) gaan eten in Luigi. Een heel gezellig en lekker Italiaans restaurantje.

En dan eindelijk.. tromgeroffel: DE DANSSHOW!
Vandaag was het eindelijk zo ver. 4 weken hadden we elke dag na school geoefend met de leerlingen en vandaag mochten ze hun kunnen tonen aan de hele school. s Ochtends leek alles even letterlijk in het water te vallen, maar gelukkig kwam tegen de pauze het zonnetje er terug door en hield het op met regenen. De kinderen zelf hebben er enorm van genoten, al waren sommigen wat verlegen en durfden ze niet meer mee te dansen. We hebben alle dansjes gefilmd. Het verbruikt helaas iets te veel internet en het duur te lang om ze nu up te loaden. Wij zullen dit doen bij onze terugkomst in België.

Voor de rest heb ik gisteren nog twee lessen wiskunde gegeven en heb ik tussendoor wat geholpen in de bibliotheek.

Laatste stagedag @ Klapmuts:
Vandaag was het dan de allérlaatste stagedag hier… Ik heb er nog enorm van genoten van mijn laatste lesje wiskunde. Met deze klas had ik de laatste 3 weken gewerkt. Op het einde zei meneer Frans nog een klein dankwoordje voor de hele klas. Een paar kinderen waren ook naar voor gekomen om te zeggen dat ze heel dankbaar waren voor alles wat ik hen geleerd had. Van een aantal meisjes heb ik zelfs een kadootje gekregen: 2 boekjes, een cd van Céline Dion en een ketting. Heel fijn om te zien dat ze dit doen. Al hebben ze zelf zo weinig, toch zullen ze jou altijd nog iets geven.

In de pauze had meneer Frans gezegd dat iedereen naar de personeelskamer moest komen voor en staffmeeting. Dit bleek uiteindelijk een klein ‘afscheidsfeestje’ voor ons te zijn. Na de speech van meneer Frans was het aan onze beurt om iets te zeggen voor al het personeel. We hebben hier enorm van onze tijd genoten en veel bijgeleerd. Vooral wat betreft het lesgeven voor grote groepen, het aanpassen aan grote niveauverschillen en het beoefenen van je geduld tijdens de lessen. Eveneens vertelden we hen dat we in het begin wat geschokt waren als een leerkracht een kind een klap gaf, maar dat we na 2 maanden ook wel degelijk de frustraties van de leerkrachten begrijpen en zelf ook eens de neiging hadden een kind een tik te geven. (Al hebben we dit nooit echt gedaan). Het is een hele opgave voor de leerkrachten om hier dag in dag uit met hetzelfde enthousiasme te staan, het niet op te geven en vooral te blijven geloven in het kunnen van deze kinderen.

Daarna hebben we hier met zijn allen een typisch gerecht van de moslims gegeten. Rooti Curry, een soort wrap met gehakt, aardappelen, curry en erwtjes. Best wel lekker! Maar ook wij lieten de mensen hier niet achter met lege handen. Naast al ons lesmateriaal gaven we voor iedereen een cupcake, lieten we een deel van onze kleren achter en hebben we sportmateriaal geschonken aan de school: rugbyballen, soccerballen en kegeltjes. Hopelijk gebruiken ze dit alles en raakt het niet snel verloren.

Het zal wennen zijn om terug naar België te gaan en Klapmuts (De Klapperkes zoals Joselien en ik de kindjes hier al eens lachend noemden J) achter ons te laten, maar wie weet keren we hier ooit nog terug naar toe!

    Het danspodium

    (deze foto wil maar niet draaien)
   Overal toeschouwers! Van boven tot onder
    Waka Waka!
    Leerlingen aanmoedigen!
    Hey, I just met you!
   Eén van de topdansers onder hen!
    Starships were meant to flyyyyyyy'


   De hele dansgroep bij elkaar.
    Het einde van de show
    6A en juf Katrien

Kadootjes krijgen van de leerlingen: boekjes, ketting + cd van Céline Dion! :-)
                        Cupcakes voor iedereen!



maandag 29 april 2013

The Funky Buddha – Spicey Route – Kaas & wijn fees


Dit weekend zat weer bomvol activiteiten en is weer voorbij gevlogen.
Vrijdagmiddag hadden de kleuterjuffen van Klapmuts een verrassings-afscheidsfeestje voor Nathalie georganiseerd. Eén van de Belgische studentes die hier vandaag vertrekt. De kleuterjuffen hier zijn echt wel een beetje gek, maar zorgen altijd voor een vrolijk boeltje hier. Ze hadden allerlei hapjes, taart en chipjes voorzien. Lekker smullen dus!
 
    Afscheidsfeestje Nathalie

‘s Avonds zijn we met al deze kleuterjuffen gaan dansen in ‘the club’. ’s Middags konden ze maar niet zwijgen over het dansen en de club en … onze nieuwschierigheid werd aangewakkerd. We hadden geen flauw idee waar we naar toe gingen :p Maar verwachtten ons wel aan een ‘zwarte plek’, zoals ze dat hier noemen. Om half 9 pikte Verosca ons op om samen naar de andere 3 meisjes te rijden en van daaruit naar ‘Bossa Nova’ te aan. Dit is een cafeetje op de grote baan van Paarl waar in het weekend veel jonge mensen iets komen drinken. Toen we binnenkwamen en Joselien vooraan in de rij liep, vroegen ze onze identiteitskaart. Ze geloofden eerst niet dat wij al meerderjarig waren! Schande! Joselien stak het op haar beugel en ging voortaan niet meer als eerste naar binnen. Daar hebben we nog wat gepraat en gewacht op de andere juffen. Toen onze glaasjes leeg waren, was het tijd voor de ‘echte clubs’. Enkele straten verder kwamen we aan bij ‘THE FUNKY BUDDHA’. Als je als meisje voor 22u aankomt, moet je geen inkom betalen en tussen 21u en 22u is het altijd happy hour. J

Toen we daar binnenkwamen, was het even wennen. Het was een zeer gezellige club, maar de mensen waren nogal opgekleed. De meisjes droegen korte kleedjes, hakken van wel 25 cm hoog… Daar stonden we met onze jeans, all stars of sandalen. Maar dit zou de sfeer niet verpesten. De juffen zijn geweldig! Hoe we het ook draaien of keren, de zwarte mensen hier hebben echt wel een ritmegevoel en kunnen shaken en schudden met hun billen zoals geen ander het kan. ;-) Tegen 1u waren Joselien en ik stikkapot (vooral ik). Elke dag liggen wij hier voor 22u in ons bed en staan we op om 6u. We zijn het niet meer gewoon om uit te gaan (we worden al wat ouder hé ;-)).

Zaterdagochtend waren we op weg naar het grote Kaas & Wijnfestival. Onderweg kwamen we bordjes tegen dat het voor vandaag uitverkocht was. Wij wisten helemaal niet dat het zo iets groot was en dat het je op voorhand kaartjes moest kopen. Toch wou Wilhelm nog eens proberen of we niet binnen geraakten op één of andere manier of we ergens door een tent konden binnensluipen. Helaas, dit pakte niet. Dus zijn we maar naar een andere wijnplaats getrokken en gingen we ’s avonds kaartjes bestellen voor zondag.
    Kijk hoe bruin ik al ben! 

Onze zaterdag hebben we dan doorgebracht op de wijnplaats ‘Spicey Route’. Hier waren we al eens eerder met Anke haar gezin. Joselien en ik hebben ons geïnstalleerd in het zonnetje en genoten van een heerlijke pizza, het lekkere weer en een frisse cola. Tegen 17u is Anke ons daar weer komen ophalen. ’s Avonds hebben we met zijn vieren een popcorn – filmavond gehouden. Best gezellig en precies zoals een echt gezin. J De film ‘The perks of being a wildflower’ is een echte aanrader. Moeten jullie zeker ook eens bekijken. Tegen 23u kropen we onder de wol.

Gisteren zijn we met zijn vieren naar het wijnfestival getrokken. Anke en Wilhelm hadden daar afgesproken met Kim (juffrouw Boishaai) en haar man. Joselien en ik hebben daar een hele dag wat rondgetrokken, lekker gegeten (weer té veel), verschillende soorten kazen en wijn geproefd, van het weer genoten,…

’s Avonds waren we uitgenodigd met Cornel om met alle studenten bij haar te komen ‘braaien’, omdat het het laatste weekend was dat we hier allemaal zijn. Maar daar geraken was makkelijker gezegd dan gedaan. Tegen 19u werden we bij haar verwacht. Tegen half 6 waren we thuis van het kaas & wijnfestival. Aangezien die wijnplaatsen nogal stoffig en zanderig zijn, wou ik mijn voeten nog eens wassen voor we naar Cornel gingen. Ik was net mijn voeten aan het afdrogen of ik hoorde onze buurman buiten roepen: ‘Wilhelm, Wilhelm, julle moet kom kuier, ons het nog brandewijn en hier is ’n klomp mense, kom gouw en vat die Belgiese studente saam!’ En hupla, geen 3 seconden later stond de buurman in mijn kamer en pakte mij mee. ‘Jy moet saam gaan!’ Ik werd als het ware ontvoerd door de buurman! Ik heb nog geroepen naar Joselien, maar deze kon alleen maar lachen. Ik heb nog geprobeerd terug naar binnen te gaan om schoenen aan te trekken toen Marius al riep: ‘Maak nie saak nie, iedereen loop kaalvoet.’ Ook dat uitvlucht werkte dus niet. Hij nam me mee naar de overkant van het straat en deed de deur van zijn huis open en plots zag ik 10 paar ogen op mij gericht. ‘Hier is dan die Belgiese studente’, zei Marius. ‘Euhm, hallo almal…’


Toen zette Marius mij nog voor schut ook, plots riep hij: ‘Hoe kom jy het geen skoene aan, jy voel jou hier baie thuis, watter mens kom nou kaalvoet???’ En toen schoten ze allemaal in de lach. Wat een dolle pret met die Afrikaners hier! (Om even de situatie te schetsen, het was 18u ’s avonds, ze waren al aan het ‘kuieren’ van om 10u ’s morgens en ik denk dat je de lege flessen brandewijn niet meer op 1 hand kon tellen… ;-) ) Maar al bij al was het daar nog best gezellig en werd ik al snel vergezeld door Joselien, Anke en Wilhelm (allemaal mét schoenen). We zijn daar een drietal kwartiertjes gebleven en dan was het tijd om naar Cornel te vertrekken. Ook daar werden onze maagjes weer goed gevuld: kreeftjes als voorgerecht, hoenerbraaie met aardappeltjes, rijst, pompoen, boontjes,… en als dessert een heerlijke ‘pudding’. Moe en voldaan keerden we naar huis toe en vielen onmiddellijk in slaap.

Vandaag is de laatste stageweek begonnen. Het zal hier nu zeker snel voorbij gaan. Onze dagen zijn nog gevuld met een aantal lessen, het dansproject, papieren invullen… Woensdag is het geen school en dit weekend houden we een grote straatbraaie ter ere van de verjaardag van Wilhelm, de buurman en buurvrouw en nog wat vrienden van Wilhelm. We zijn benieuwd hoe het dan zal aflopen… ;-) 

woensdag 24 april 2013

Stageweek 10



Ek gaan vandaag nog es probeer om in die Afrikaanse taal te skryf.
Algemeen verloop die weke hier op dieselfde manier. Ons gêe oordag les, in die middag dans ons en in die aand werk ons beetjie vir skool en maak ons lekkere kos. Ons introduseer Jeroen Meus in Suid-Afrika en probeer se geregte uit. Maandag het ons spaghetti carbonara gemaak en vir vanaand is ons nog besig ietsjie te soek.

Maar… alles gaat hier nog baie lekker! Ons mag baie klas gêe en ook die dans gaan lekker. Maandag het ek met die kinders lange slierte gemaak van die 3D voorwerpe wat ons geknutsel het tijdens die wiskundeperiodes. Dese slierte het ek vandaag opgehang aan die vensters in die klaskamer. Jammerlyk het ek my fototoestel vergeet. Môre sal ek probeer ‘n fotootjie te maak. Die kinders is baie fier op hulle werk!

Gister het ek nog ‘n keer geskyp met die Belgiese kinders van Berkenboom. Hulle het interessante vrae gestel en ek hoop ek het hulle interessante antwoorde kun gêe.

In die ochtend het ons weer die uitstallings in die bieb verander. Ons het nu ‘n bootjie en ‘n visser gemaak wat boeke uit die see haal.

Vandaag het ek vir die eerste keer ‘n toets gegêe in ‘n klas, graad 6A. Die kinders het oor die algemeen goed gescoor. Alle kinder swat 16 op 20 of meer het, kry ‘n stokkielekkie van meneer Frans. Op die eind van die les het hy naar my gekom en my ook 1 gegêe omdat ek ook flink het gewerk vandaag. ;-)

Dese namiddag kom hier ‘n professor van Wellington met ons praat oor die stage. Hy kom uit Nederland. Daarna gaan ons weer dans, nou met graad 6. Hulle dans op ‘Call me maybe’ ;-). Die danse gaan baie goed, maar hulle het moeite om die dans te onthou. Hulle dans perfekt als ons saam dans, als hulle alleen moet dans, gaan het niet so goed. Daar moet ons nog goed aan werk. Volgende week is die show daar al. Dan mag ons op vrydag vir die hele skool buite op die speelplaas dans. Ons hoop die weer is lekker dan!!