Deze week zijn we
terug gestart met onze stage in Klapmuts, de school met de meeste noden en de
armste kinderen. Het is ‘lekker’ om hier terug te zijn omdat we hier echt wel
wat kunnen betekenen en de leerkrachten echt kunnen helpen.
Maandag hebben
Joselien en ik de toestemming gekregen voor het dansproject ‘I believe I can
dance’! Onmiddellijk zijn we aan de slag gegaan en hebben tal van affiches
gemaakt. Er zijn wel enkele wijzigingen geweest. We doen het project enkel met
de 3 oudste graden en de andere 4 mogen op het einde komen kijken. Elke graad
leren we één dans aan (op dinsdag-woensdag en donderdag na school) én op
vrijdag leren we de ‘finaledans’ met alle kinderen samen. Maandag zijn we dan
nog in alle klassen rond gegaan om de affiches op te hangen, de leerlingen warm
te maken voor het project en hen in te schrijven + briefjes voor de ouders
uitdelen.
Gisteren hadden
we de eerste repititie met graad 5. Zij dansen op het misschien wat
voorspelbare nummer ‘Waka Waka’, maar dit valt in zeer goede aarde bij de
leerlingen. De repititie was best vermoeiend. Er daagden meer dan 60 kinderen
op.
Vandaag heb ik de
eerste drie periodes na elkaar lesgegeven bij graad 5. Ik heb zelf enorm
genoten van de lessen, maar vond het ook vermoeiend. Het zijn telkens klassen
van rond de 45 leerlingen. Ze zijn hier gewoon om antwoorden in koor te roepen.
Maar bij wiskunde durven ze al wat gokken en hoor je zo’n 10 verschillende
dingen door elkaar. We proberen hier het principe ‘steek je hand op en antwoord
als de leerkracht je aanduid’ er in te pompen. ;-) Mijn lessen gingen vandaag
over inhoud en volume. Ik had allerlei materialen meegebracht. Als de
leerlingen maatbekers zien en het zo kunnen aflezen, lukt het best. Van zodra
het in een oefening zit gegoten en zij daar schaal moeten aflezen, slaan ze
tilt en weten ze niet meer hoe het moet. Vandaar dat ik morgen maar weer eens
van voren af aan zal beginnen. Het is belangrijk dat de leerlingen dit principe
goed doorhebben want het keert nog vaak terug.
Mevrouw Williams,
juffrouw van graad 5, is ronduit geweldig, heb ik vandaag ontdekt. Zij is één
van de beste leerkrachten hier en probeert elk kind in haar klas mee te hebben.
Zij doet zo goed als ze kan aan differentiatie. Zo heeft zij in haar klas 2
leerlingen die helemaal niet mee zijn met de wiskundelessen. Zij geeft hen
aangepaste oefeningen die ze tijdens de les en thuis kunnen oplossen. Zij werkt
met hen op een veel lager niveau. Ook voor haar sterke leerlingen voorziet zij
hier en dan eens een extra uitdaging. Voor haar is het ook goed dat wij hier nu
even zijn en haar kunnen helpen. Morgen gaat zij tijdens mijn les een uurtje
met die twee leerlingen alleen werken en hen op een speelsere manier (met
potjes, bekertjes, water,…) kennis laten maken en leren voeling krijgen met de
begrippen inhoud en volume.
De begrippen zijn
hier ook soms anders dan bij ons, heb ik al opgemerkt. Hier maken ze een
duidelijk onderscheid tussen inhoud en volume. Dit onderscheid wordt volgens
mij bij ons niet echt gemaakt en zo komen we hier nog zaken tegen. Dit is
enerzijds verwarrend en anderzijds leerrijk om het ook zo eens te zien.
Zoals je hoort,
gaat hier dus alles nog steeds goed. Hier in Klapmuts zijn het goedgevulde
dagen en dat laat de tijd lekker vooruit gaan. Want onze stage begint hier
(helaas) al te korten. We zijn begonnen aan de laatste 4 weken… We geven er dus
voor de laatste keer nog een ferme lap op! Klapmuts, u bent bij deze
gewaarschuwd! ;-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten