De laatste dagen vakantie

Laatste dagen vakantie

Donderdag 4 april

Normaal gezien wouden we vandaag de wildtuin Aquila bezoeken, maar deze was nog al aan de duurdere kant. Vandaar kozen we als alternatief een tour doorheen Kaapstad met een ‘topless’ bus. Op deze manier zagen we plekjes van Kaapstad waar we zelf niet gauw heen zouden gaan.

Vrijdag 5 april

Vrijdag was het de laatste dag dat we de auto ter beschikking hadden. We konden enkel iets in de buurt bezoeken en kozen daarom voor Butterfly World. Dit ligt op dezelfde baan als de school Klapmuts. Bij dit ‘parkje’ zie je niet alleen vlinders, maar ook kameleons, aapjes, vogels, akelige spinnen (reuzegrote tarantula’s) en nog zoveel meer. In de tuin is er een klein gebied afgebakend met netten waarin 2 aapjes leven. Hier kan je even spelen met de aapjes en leuke foto’s met hen trekken. Ik wou de aapjes lokken met een snoepje, maar toen ik het ene snoepje uit mijn tas wou halen, rolde er al een ander uit. En woeps! Voor we het wisten wat het aapje er al mee vandoor. Toen we verder liepen, hoorden we nog steeds het gekraak van de plastic in de bomen. ;-)

 Alle cocons van de vlinders worden hierop bewaard tot ze uitkomen en ontpoppen tot een prachtige vlinder!

Zaterdag 6 april

Gisteren begon de dag al met groot jolijt! ;-) Anke en Wilhelm waren vrijdagavond vertrokken naar vrienden waar ze bleven tot zaterdagochtend. Wij waren dus alleen thuis. Wilhelm had ons alles uitgelegd wat het alarmsysteem betreft en ons gewaarschuwd voor niemand open te doen. Zaterdagmorgend word ik wakker van geklop op de voordeur (ik slap vlak naast de deur). Ik kijk naar buiten en zie dat het een zwarte meneer is. (In het weekend is het hier een beetje ‘de gewoonte’ in deze wijk dat zij komen kloppen op je deur en vragen of je iets te eten hebt voor hen. Helaas kan je ze niet altijd vertrouwen en proberen ze soms je huis binnen te dringen om iets te stelen.) Voorzichtig kijk ik uit mijn raam om te zien of de man al weg is. Toen ik hem naar het huis van de buren zag stappen en mij terug neergelegd had, hoorde ik opnieuw geklop. Harder en luider deze keer. Ik bleef muisstil liggen, maar toen hoorde ik het weer. Toen ik weer een kijkje nam, zag ik dat het nu een blanke man was. “Anybody home??’ riep hij de hele tijd en ‘Ek weet dat er mense is in die huis.’ Ondertussen werd ik gebeld door Nathalie, één van de andere meisjes. Nu zei ik haar dat ik stil moest zijn, dat ze niet mochten horen dat hier iemand was. Toen het geklop bleef duren, ging ik Joselien wakker maken. Maar ook zij wou liever niet opendoen. Het geklop zou wel over zijn. Ik bleef nog even bij Joselien op de kamer en plots zien we dat die man het hekje van de tuin opendoet. Joselien zei vlug: “Verstop je!” En daar lag ik dan, plat op mijn buik naast Joselien haar bed. Zij zelf had het deken volledig over haar gezicht gelegd, maar was vergeten dat haar voeten er nu nog uitstaken. Ooh ooh wat moesten we doen, de man keek in onze kamer binnen, liep naar de achterdeur, rommelde aan de deur en liet een pakje achter. Vlug gingen Joselien en ik kijken en toen zagen we dat er ook nog een vrouw in een auto voor ons huis wachtte. We besloten Anke te bellen. Deze pakte niet op, zij liep namelijk een wedstrijd die ochtend en op de ‘panic button’ durfden we net niet te duwen… Wat bleek nu… Een uurtje later krijgen we telefoon van Anke: ‘Hello meisjies, was daar ‘n man by die huis? Het was Wilhelm se ouers, hulle het lekkere, varse kreefte gebrag vir ons.” En toen werd voor ons alles duidelijk… Gelukkig konden de ouders er ook mee lachen. ;-)

De rest van de dag zijn we bij het huis gebleven en hebben we hier wat gekuierd. ‘s Middags zijn we nog even naar Wilhelm zijn hockeywedstrijd gaan kijken. Als avondeten hebben we heerlijke kreeft gegeten. Lekker met onze handen! ;-) ‘s Avonds keken we gezellig met zijn vieren naar de film ‘Silver Linings’ met een heerlijke kop thee in de hand.

Zondag 7 april – Verjaardag!

Vandaag werd ik héérlijk gewekt! Ik hoorde zacht geklop op mijn deur en toen verschenen Anke, Wilhelm en Joselien + fototoestel aan mijn bed met een plateau vol cupcakes met 22 kaarsjes op en een schoteltje met een lekkere tas thee. Wat een schatten!! Het gastgezin is hier ronduit geweldig!

Normaal gingen we eerst de Tafelberg beklimmen, maar het weer zat niet mee. De berg zat geheel in de wolken en het was erg koud. We hebben deze trip verschoven naar volgend weekend. Omdat het weer dan toch niet meezaten en Joselien en ik nog graag wat souvenirs wouden kopen, zijn we naar het grote winkelcentrum ‘Canal Walk’ getrokken. Terwijl Anke en Wilhelm naar de cinema gingen, hebben wij een gezellige middag gehad én souvenirtjes gevonden.

Tegen 15u trokken we met z’n allen naar de sushibar in Tygervallei. Hier kan je voor 10 euro onbeperkt sushi eten. Een nadeel is dat je je dan altijd een beetje overeet en de half uur durende rit naar huis dan minder lekker verloopt. ;-)

Vanavond brengen we weer alles in de gereedheid om morgen te starten aan de laatste 4 weken Klapmuts voor het er hier alweer opzit. We kijken er enorm naar uit om terug naar deze school te gaan en hopen dat we nog veel les mogen geven en talrijke ervaringen opdoen. Morgen proberen we om Ron Frans te pakken te krijgen en hem ons dansproject te kunnen uitleggen. Hopelijk mag dit doorgaan en kunnen we hier dinsdag mee van start gaan. Dit horen jullie later dan nog wel.

Groetjes en allemaal nog een gezellige zondagavond gewenst!