Stage @ Klapmuts
(2)
Stage:
De eerste les was
geslaagd! Ik vond het zelf fantastisch om aan de kinderen les te geven.
Daarvoor zijn we dus naar hier gekomen. Ik heb mijn beste Afrikaans boven
gehaald en gelukkig verstonden de leerlingen mij. Al hoorde ik hier en daar een
lachbui om mijn uitspraak.
Toen ik rondliep
bij het verbeteren, zei meneer Frans dat ik ook mijn handtekening onder de
oefening moest zetten. Nadat ik dat bij de eerste leerling had gedaan, schoten
er 40 handen de lucht in en heb ik wel tien minuten lang verbeterd en
handtekeningen gezet. Maar als je de stralende en fiere gezichtjes van de
kinderen ziet, dan moet je dat met veel plezier.
Vrije tijd: avontuur Baloe + Afscheid Piet en Paula:
Na de stagedag
zijn we even bij het Zwemgala in Klein Boishaai in Paarl langs geweest. Het was
daar baie warm, veel volk en niet veel plaats. We zijn maar even gebleven.
We
zijn met de andere meisjes mee naar hun huis geweest om te zwemmen… Maar dat
was makkelijker gezegd dan gedaan. Hun gastvrouw heeft een hele grote, oude, kale
samsonhond Baloe (een vreemde hond). Hij heeft het niet zo voor vreemden. Toen
Joselien en ik in de tuin wouden versperde hij ons de weg en mochten we niet
door. Na een tijdje hadden we hem kunnen voorbij steken en Joselien waagde zich
in het water. Maar daar dacht Baloe anders over, hij sprong in het water en
bleef aan het trapje staan zodat ik er niet in kon. 5 meisjes die wat stonden
te gillen wat ze moesten doen!! De hond kon er niet meer zelf uit! Zijn
achterste poten zijn al wat zwak. Dus moest Nathalie mee het water in en de
hond eruit halen en lokken met een ‘schelleke heps’ (niemand durft hem aanraken
omdat hij nogal kaal en raar is :p ).
Als de hond er
dan uit was, wouden we hem in de voortuin buitensluiten. Eens we hem daar
gekregen hadden, beseften we ineens dat de poort vooraan niet dicht was en ja
ja de hond was gaan lopen. Wij allemaal de straat op, Anthea al zwierend met
het ‘schelleke heps’. Achter de hoek vonden we hem dan en hebben hem zo kunnen
teruglokken. Gelukkig is de gastvrouw een hele week niet thuis!
Daarna zijn we op
een heel leuk en gezellig plaatsje onder de avondzon een pizza gaan eten met
Piet en Paula. Het restaurantje lag naast een wijngaard en tussen de bergen
(zie foto’s). Prachtig om de dag mee af te sluiten!
Morgen geef ik
opnieuw 2 lesjes wiskunde over breuken en de rest van de dag knutselen we er op
los en boksen wat lesjes in elkaar.
Tot de volgende!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten