Vandaag bezochten
we samen met Piet en Paula de drie scholen waar we stage zullen lopen. Piet en
Paula zijn onze Belgische begeleiders en mede-organisatoren van dit project.
Zij zijn hier nog tot woensdag en maken ons hier wegwijs en leggen de
belangrijkste contacten.
Besoek 1: Paarl Boys Primary school of ‘Kleine
Boishaai’:
Eerst bezochten
we de school waar onze gastvrouw leerkracht is. Daar werden we ‘s morgens aan
alle leerkrachten voorgesteld en werden we meegenomen door onze mentoren. Ook
al zitten we daar tussen de blanke bevolking, toch hadden we wat bekijks. We
zijn blijkbaar ‘heel blank’. De directeur wenste ons op het einde dan ook ‘een
fijne stage, een goed verblijf en hopelijk een bruiner tintje’.. J
Ik zal lesgeven
in Grade 7 (gelijkaardig aan ons eerste middelbaar) bij meneer Nothenagel. De
les begon al op een manier die wij niet gewend zijn. Elke donderdag komen er
christenen praten en lesgeven in de klassen voor 1 uurtje. De leerlingen uit de
verschillende klassen zitten dan bij elkaar. Het was een beetje wennen, maar
best nog fijn. De leerlingen kwamen binnen en gaven de ‘gastleerkacht’ allemaal
een hand voor ze gingen zitten. Op de foto hieronder zie je de regels die
ophangen aan het bord in de klas. De jongens zitten net zoals bij ons per twee
aan een bank en staan rechtop als ze willen antwoorden. Ze zijn braaf en tonen
veel respect voor de leerkrachten. Ook als ik toekwam en naar buiten ging
stonden ze allemaal recht.
Picknick onderweg
Besoek 2: Klapmuts Primary School
Om de school te
bereiken rijdt je eerst een stukje door het township waar de leerlingen wonen.
Onmiddellijk zie je dat zij op een heel andere manier moeten leven dan onze
gastgezinnen. Het is wel al één van de betere townships, de mensen wonen in
(zeer) kleine stenen huisjes, heel dicht op elkaar. In Klapmuts werden we héél
hartelijk ontvangen door de directeur Ron Frans (man met de rode das op de
foto’s). Je merkt direct dat de man oprecht blij is met ons bezoek en uitkijkt
naar de samenwerking. Ook wij hebben door dit gesprek enorm zin gekregen om er
morgen aan te beginnen. Je ziet dat er in die school nog heel wat werk is.
(Paarl Boys school is eigenlijk zoals bij ons…) Ook daar hebben we onze
mentoren al ontmoet. Morgen volgen we hen een hele dag.
De klasgroepen in
Klapmuts zijn enorm groot. Ik zal lesgeven in grade 5, 6 en 7. Daar zit het
aantal leerlingen tussen de 43 en 51 PER klas. In totaal zitten er 1436
leerlingen op de school. De directeur van de school in Eversdal steunt enorm de
directeur Ron Frans van Klapmuts. Dankzij die samenwerking hebben zij sinds
vorig jaar ook twee volledige computerklassen gekregen en een uitgeruste
bibliotheek met 1 smartboard. In elke klas is er een aansluiting gemaakt voor
een beamer, maar de beamers zelf ontbreken nog. Er is 1 beamer voor de hele
school. Ook het schoolgebouw is volledig nieuw en is pas gebouwd in 2010. Dit
werd gesponsord door een Scandinavisch(e) koppel/organisatie. De kinderen zijn
ontzettend vriendelijk en zeer gedisciplineerd. Zelfs de kleutertjes zitten per
twee aan bankjes op rijtjes. In de andere klassen zitten de leerlingen per 4
aan 1 tafel (zie foto’s) en sommige kinderen zitten op de grond wegens
plaatsgebrek.
Op de speelplaats
(zie foto) staan enkele woorden op de muren geschilderd. Dit zijn
waarden/eigenschappen die de school heel belangrijk vindt. De leerkrachten en
de directeur zijn enorm gemotiveerd om goed en kwaliteitsvol onderwijs te
kunnen bieden aan de leerlingen, maar het gebrek aan middelen en de te grote
groepen sturen hun plannen en wensen in de war. Zo werd de directeur bij het
begin van het schooljaar beloofd dat hij 5 nieuwe leerkrachten ging krijgen,
maar deze heeft hij nog niet gezien…
De leerlingen
zelf hebben vaak ook zoveel andere zaken (emotionele en psychische) aan hun
hoofd dat het voor hen niet altijd eenvoudig is om op te letten. De school
zorgt er ook voor dat de leerlingen ’s morgen en ’s middags op school eten
krijgen. Zaterdag krijgen we van Paula nog een infosessie rond een nieuwe
methodiek (‘Het toverbos’) om leerlingen te doen praten over emoties of aan te
sporen om deze te tonen.
In Klapmuts zijn
ze enorm blij dat ze extra hulp krijgen gedurende deze drie maanden en hopen ze
dat we van elkaar heel wat kunnen leren. Mijn mentor is net nieuw in de school
en is bezig met het uittesten van nieuwe methodes voor wiskunde. Ik ben er van
overtuigd dat ik hieruit ook veel zal leren.
Besoek 3: Eversdal
Van contrasten
gesproken… Paula had ons in de auto al ‘gewaarschuwd’ dat we nu in ons moesten
voorbereiden op iets totaal anders. De school in Eversdal loopt enorm vooruit.
Op sommige vlakken (ICT, tablets, smartboards,…) staan ze al verder dan de
Vlaamse scholen.
Je vertrekt uit
Klapmuts (township) en na een tijdje de hoofdbaan te volgen kom je al snel in
de ‘sjieke koté’. Hier zie je enorme grote huizen, afgeschermd met hekken en
hagen, 2 of 3 auto’s op de oprits, bordjes met ‘guesthouses te huur’,… Een
enorm verschil…
In Eversdal was
het bezoek van korte duur omdat de school volgende week visitatie van de
inspectie heeft en ze nog heel wat papierwerk in orde moesten brengen. We
hebben enkel het vergaderzaaltje gezien. De directeur is een heel sympathieke
man. De school zelf lijkt ons heel flexibel. Wij mogen de eerste dagen meelopen
met de leerkrachten en moeten overal zelf vragen wat wij graag willen doen. Als
wij de volgende dag graag zelf een les willen geven of als we een bepaald
onderwerp willen aanbrengen, hoeven we dit gewoon te vragen.
Met deze school
zullen Joselien en ik het Noord-Zuidproject uitvoeren. Dit project bestaat
eruit een Vlaamse school in contact te brengen met een Afrikaanse school. Ik
doe dit project samen met klas 1B van Berkenboom Humaniora. Het is de bedoeling
dat dit een blijvende uitwisseling wordt en dat die leerlingen ook nog contact
houden met elkaar als wij al terug in België zijn. Voor de Vlaamse leerlingen
zal het wel even verschieten zijn dat dit een zeer rijke school is en zullen
zij hun beeld over Zuid-Afrika ook stilaan bijstellen. Maar ze mogen niet
vergeten dat dit maar een deel van het land is… Ik zeg het nogmaals, maar het
is wel zo.. de contrasten zijn enorm, enorm groot.
Terug naar Paarl: The Mall
Na de
schoolbezoeken brachten Piet en Paula ons naar the Mall, het grote
winkelcentrum in Paarl. Daar hebben we dan eindelijk geld kunnen afhalen en
onze Afrikaanse simkaart geregeld. Joselien en ik deden daar nog enkele
inkopen, in Klapmuts moeten we eten meenemen in Paarl kunnen we een broodje
kopen voor R12. Vrij goedkoop dus. 10 Rand is ongeveer 1 euro. Je moet
eigenlijk alle prijzen delen door 10 en dan nog een beetje minder rekenen. J De prijzen zijn hier iets meer dan de helft van
onze prijzen. Ook hier word je bediend. Aan elke kassa staan 2 mensen. Iemand
die de producten scant en afrekent (de gewone kassierster) en een inpakker die
jouw boodschappen inpakt.
Sports:
Wat hier heel
opmerkelijk is, is het feit dat elke school hier (buiten Klapmuts) uitgerust is
met enorme sportterreinen. Paarl heeft een eigen openlucht zwembad van 21
meter. Waarschijnlijk zullen Joselien en ik daar elke maandag dat we in Paarl
zijn helpen na school. In Eversdal zagen we maar al liefst 6 tennisterreinen
toen we voorbij reden. De school begint hier om 7u50 en is gedaan om 15u en
vrijdag om 14u. Daarna sporten de leerlingen nog een tweetal uur. Ze doen aan
tennis, cricket, hockey, zwemmen en atletiek.
Omdat ze hier
enorm sportief zijn en wij niet willen onderdoen voor de leerlingen (J) hebben we ons voorgenomen om hier om de twee
dagen te lopen. We wonen in een zeer veilige wijk en kunnen een ideaal toertje
doorheen de wijk en over het speelplein lopen. De koe werd hier direct bij de
horens gevat, Piet en Paul hadden ons afgezet en een kwartiertje later liepen
we al 2 toeren (langzaam opbouwen hé… J )
Ons ga braaie:
Vanavond was het
een zeer gezellige avond. We hebben over allerlei zaken gepraat. Zaterdag geven
ze een barbecue voor vrienden (‘Ons ga braaie’) waarbij we allemaal zijn
uitgenodigd, ook de drie andere ‘meisies’. Dus dat wordt al fijn. Ze gaan
misschien ook eens met ons naar een rugbywedstrijd kijken en volgend weekend
kunnen we mee op bezoek naar Ankes ouders in Swellendam.
Hieronder zie je
ook enkele foto’s van de gastheer en –vrouw en het huisje.
Dankie dankie:
Een woordje dat
we hier al snel kenden, was ‘dankie’ oftewel bedankt, dankjewel.
Dus zeg ik nu
dankie dankie voor het toffe kaartje in het vliegtuig (Pieter en Sofie), voor
het leuke kadootje (Ellen, Loes en Laura) en voor het superzalige boek (mijn
medeleiding en de gidsen, echt super mannen! Fijn om dat te lezen. En de ‘Hé
het is oké rubriek’ is ook echt goed gevonden :p) Daar zal ik af en toe wel
eens in bladeren!
Post + gsm:
Als iemand ons
een brief wil sturen, dan vind je hieronder het adres terug. De post komt
hiertoe in een groot postkantoor en elk huis heeft een code. Als we dan een
brief hebben, moeten we die daar gaan ophalen. De code moet je ook op de
envelop schrijven. Ik noteer het hieronder zoals het op de brief moet staan.
Postbus 3746
Kode 1620
Paarl
RSA
En als je het
huis zelf wil zien op google streetview, dan moet je dit adres ingeven:
Peter Street 29,
Paarl 1646
Mijn Afrikaans
gsm-nummer is: 0764 49 46 17.
Zo vandaag een
héél lang bericht omdat we ook heel wat indrukken hebben opgedaan. Alles is
hier nog nieuw en indrukwekkend. We moeten ook in alle drie de scholen
Afrikaans praten dus moeten we het veel oefenen. We ‘verplichten’ alle mensen
om met ons gewoon in het Afrikaans te praten en niet in het Engels zodat wij
veel kunnen opsteken en eigenlijk begint het na 1 dag al aardig te lukken. Wij
verstaan hen ook heel goed als ze traag praten (Als die stadig praat). De
leerlingen waren vandaag iets moeilijker te verstaan, maar dat zal ook wel
lukken na een tijdje.
Bye bye! (De
Afrikaanders seg alty ‘Bye bye’ als ons ergens weg ga)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten